"Huis" wil niet dat wij gaan verhuizen

Paranormaal Forum / Ervaringen / Overige Ervaringen / "Huis" wil niet dat wij gaan verhuizen

Ingezonden: 06 Sep 2014 14:50
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 12
Hallo allemaal, Wij wonen sinds september 2013 in een huisje uit 1905. Toen we daar kwamen wonen was alles okay, alhoewel ik al sinds de bezichtiging wist dat er "iets" was (maar daar ben ik niet bang van en het is zeker ook niet iets negatiefs wat er was). Helaas na een maand kwamen er grote gebreken van het huis naar voren (wij huren het van een particulier), zoals de fundering die wegzakt, de vloer van de hal die op in storten staat (1 vloerdeel is al naar beneden gegaan door het plafond van de benedenburen) etc. Uiteraard contact opgenomen met de huisbaas...maar die heeft tot op heden nog steeds helemaal niets gedaan (stand van zaken: huis is afgekeurd voor bewoning (maar wij krijgen geen urgentie), huisbaas krijgt waarschijnlijk dwangsom etc.). Wij hebben echt ons best gedaan om het huis te "redden" want wij zijn verkikkerd op het huisje.... De "mede-bewoners" ook. Ze zijn blij dat wij nu in hun gewezen huis wonen (er zijn hier een aantal entiteiten maar die zijn totaal niet kwaadaardig) omdat het voor ons altijd erg onrustig is geweest (drugsdealer, junk, wietplantage). Dit verhaal kreeg ik ook te horen van mijn buurvrouw. Het huis staat in de buurt bekend als "het duivelshuis". Sinds ik onze "mede-bewoners" heb verteld dat wij geen andere optie meer hebben dan te verhuizen (gezien het gevaar wat de staat van het huis oplevert voor onze veiligheid), merk ik dat ze er "alles" aan doen om ons hier te houden. Ze zijn als de dood dat het weer een gekkenhuis in "hun" huis gaat worden zodra wij zouden vertrekken. Heeft iemand tips/suggesties hoe hiermee om te gaan? Nogmaals het zijn kwaadaardige entiteiten, maar ze zijn bang en dat kenmerkt zich weer door een gevoel van onrust en chaos in ons huis. Dat wil ik niet! Ik ben ook erg gehecht aan het huis en de entiteiten, maar ik (en mijn man) kunnen niet blijven wonen daar ook al zouden we dit dolgraag willen. Hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is. Ik hoor graag!

Ingezonden: 07 Sep 2014 18:59
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Al gevraagd of Ze willen mee verhuizen? Of ze helpen naar het licht te gaan.

Ingezonden: 07 Sep 2014 20:19
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 12
Ha Roosmarie, Bedankt voor je reactie! Het is hier nog drukker geweest, als je begrijpt wat ik bedoel...Er zijn echter nu nog twee entiteiten (een man die hier overleden is in de jaren vijftig en een jonge vrouw) en die zijn zo gehecht aan het huis...dat ze echt duidelijk hebben gezegd hier nooit weg te willen gaan. Van overgaan naar de andere dimensie willen ze ook niets weten.Tja...Ik kan moeilijk mijn ideeën op gaan dringen of doorzetten bij hun. En ik kan best begrijpen dat ze niet weg willen want in principe (als het goed onderhouden was geworden) is het een fantastisch leuk huis. Op de één of andere manier ben ik er ook verknocht aan, maar gezien de veiligheid (en niemand die iets doet, de Gemeente heeft de eigenaar/verhuurder tot 23 september de tijd gegeven om zaken aan te gaan pakken/te renoveren, maar aangezien deze man overal schijt aan heeft...gaat dat hem niet worden schat ik zo in...) is het geen optie om te blijven wonen daar. Of ze mee willen verhuizen? (zodra er een nieuw huis in het vizier komt)...ze zeggen van niet. Maar ik zal het ze nog een keer duidelijker vragen. Weet je, het zijn echt "gezellige" en vriendelijke entiteiten; een soort van "onzichtbare" huisgenoten. Ze zijn er niet altijd...maar zodra de geur van sigarenrook en een soort van vanilleparfumgeur door het huis dwarrelt...dan zijn ze er...Best apart dat je zo "gehecht" aan elkaar kunt raken...ook al zijn ze van een andere dimensie...

Ingezonden: 07 Sep 2014 20:51
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Begrijp me heel goed, ze zijn nog aarde gebonden, terwijl ze juist over mogen gaan. Daar is hun huis, hun thuis. er is dus nog iets dat hun "vasthoudt" om over te kunnen gaan naar het licht toe.

Ingezonden: 07 Sep 2014 20:55
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 12
Okay is duidelijk Roosmarie, heb je misschien suggesties dan hoe ik dit aan kan pakken? En dan bedoel ik wat het beste is voor hun? Als reden waarom ze niet over willen krijg ik als reden dat ze hier heel gelukkig zijn geweest...

Ingezonden: 07 Sep 2014 21:12
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Maar verder is iedereen die hun liefhadden boven, of alweer terug op aarde fysiek. En in het ergste geval raken hun de woning ook kwijt (los van jullie), en dan, hebben ze daar al eens over nagedacht. Het is jullie huis, niet van hun, dat was het. en het is gezellig dat ze er zijn, maar eigenlijk horen ze er niet meer... dat was toen...Hoe zouden hun het vinden als er zomaar mensen hij hun binnenkwamen, die er niet woonden? Rustig met hun praten erover en hun de tijd ervoor geven om het in te laten zinken. Hun moeten door het verlies heen van het loslaten. En eventueel de aartsengelen hierbij vragen (Michael) of ze deze mensen willen begeleiden naar het licht toe. Vertel hun ook dat je hun in liefde wil loslaten, en dat je het niet doet om hun te pesten, maar omdat hun zo lief zijn en de pracht van het hiernamaals verdienen. Ik wil nog niet zeggen dat je ze naar mij toe kan sturen, zover ben ik niet, hoewel ik wel weet dat mijn hogere ziel het zeker kan.

Ingezonden: 08 Sep 2014 06:19
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 12
Hoi Roosmarie, Die opmerking van je, over dat hun in het ergste geval (los van ons) ook de woning kwijt kunnen raken, vind ik een goede opmerking. Wellicht zou dit wel eens hetgeen kunnen zijn waar ze "gevoelig" voor zijn. En dan bedoel ik dat ze zich gaan beseffen dat de andere wereld een beter oord is. Toen mijn man en ik in het huis kwamen wonen, wist ik al dat we niet de enige "bewoners" waren. De eerste entiteit waar ik (mijn man is daar niet echt "gevoelig" voor) contact mee kreeg was een jongetje van negen jaar. Die was bij vlagen erg ondeugend (zoals kinderen ondeugend kunnen zijn). Het heeft weken geduurd voordat hij zich (los van zijn ondeugende streken zoals de kastdeur open laten gaan en het douchegordijn opentrekken) "bloot" gaf. Dat jongetje bleek zijn ouders in de tweede wereldoorlog te hebben verloren (ze waren afgevoerd). Hij verbleef zelf bij andere mensen (niet in dit huis), maar is ook in WO II omgekomen (door ziekte) en hij was teruggekeerd naar dit huis om zijn ouders (voornamelijk zijn moeder) te zoeken. Ik heb hem toen gezegd dat ik zou proberen contact met zijn moeder te leggen, maar ik kwam er al snel achter dat zij (en zijn vader) allang over was gegaan. Ik heb hem dit ook gezegd (maar eerst wou hij niet beseffen dat ze nooit meer terug zouden komen). Ik heb hem toen, stukje voor stukje, begeleid naar zijn overgang, totdat hij er klaar voor was en besefte dat hij ze daar kon vinden. Toen hij overging was best een emotioneel moment (ik had hier totaal geen ervaring mee). Aan zijn moeder vroeg ik of zij hem wou opwachten als hij aankwam en dat gebeurde ook. Toen hij overging verscheen er een hel wit licht, heel vredig en vol (positieve) liefdevolle warmte, waar ik ook mee werd omringd. Ik moet zeggen dat ik hem nog steeds wel "mis" maar ik weet dat hij nu op de plek van bestemming is en na al die jaren herenigd is met zijn ouders. Dus het is goed. Lijkt mij trouwens verschrikkelijk om al die jaren rond te dolen en op zoek te zijn naar je ouders, zonder resultaat...dus ben ik nog steeds blij voor hem dat dit tot een eind is gekomen. Ik wist ook helemaal niet dat ik dat kon. Dit was ook mijn eerste (persoonlijke) ervaring met entiteiten waar ik contact mee kreeg (mijn moeder had dit ook). Ik moet hierbij wel opmerken dat ik zelf geen contact zoek. De entiteiten in ons huis hebben zelf contact met mij gezocht. Na deze ervaring heb ik ook mijn gids leren kennen. Iets in me wist altijd al dat er "iets" bij me was maar echt verklaren kon ik het nooit. Mijn hoofdgids is een man van Indiaanse afkomst. Hij begeleid mij sindsdien (deed hij toch al maar niet echt op de "voorgrond" als je begrijpt wat ik bedoel). Ik leer veel van hem.... Dat ik dit schrijf en "openbaar" maakt is voor mij al heel wat. Maar ja...los van de andere wereld heb je soms ook wel de behoefte om hierover te praten met mensen van vlees en bloed...

Ingezonden: 08 Sep 2014 07:55
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Wat een mooie ervaring zeg! Ieder huis/gebouw wordt vroeg of laat gesloopt en vervangen. dan is hun huis er helemaal niet meer. Dat kan misschien in jouw leven al zijn, misschien in iemands anders zijn/haar leven. Neem er in ieder geval de tijd voor, en breng het rustig, liefdevol. Heb het gevoel dat hij er wel enige moeite mee gaat krijgen.

Ingezonden: 08 Sep 2014 13:19
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 12
Ja het was zeker een enorme mooie ervaring, zal dit ook nooit vergeten. Ik ben nog steeds erg blij dat hij is waar hij hoort, dat zijn dolen tot een eind is gekomen. Nou, weet wel zeker dat ik bij mijn andere twee huisgenoten het een stuk moeilijker krijg. Maar zoals je al schreef het beste is er tijd voornemen, rustig en liefdevol te brengen. Ik ga het zeker niet pushen. Denk ook dat het andere probleem is dat ze het weer "naar hun zin hebben". Zoals ik in mijn eerste post schreef heeft het huis roerige tijden achter de rug (schimmige types zoals junkies, drugsdealer...regelmatig inval geweest...dat hoorde ik van de buurvrouw). Ze hebben zich toen (omdat ze zich bedreigd voelden in hun gewezen huis) tegen die bewoners gekeerd...maar voor de schimmige types kwamen nog ergere types etc. Maar de rust is weergekeerd en nu moeten zij nog de rust krijgen. Maar dat komt wel...Nee het huis zal niet eeuwig blijven staan. Als er überhaupt wat gaat gebeuren wordt het in zijn totaliteit gerenoveerd (vloeren, muren, plafonds eruit..alsof er een lege doos overblijft en dan moeten ze alles weer opnieuw opbouwen) dan blijft er voor hun ook niets meer over...Wordt vervolgd...

Ingezonden: 09 Sep 2014 06:12
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Succes ermee! Laat je weten hoe het gaat?

Ingezonden: 09 Sep 2014 18:06
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 36
Wat een mooie ervaring lees ik hier. Ik ben benieuwd of het gaat lukken, hopelijk kun je ze helpen!

Ingezonden: 10 Sep 2014 17:10
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 12
Laat zeker weten hoe het gaat. Op dit moment nog geen verder nieuws...

Ingezonden: 11 Sep 2014 12:13
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 5
Hoi Jaynem 88! Mijn naam is Niels Brummelman en ik ben redacteur bij ParaVisie, maandblad over spiritualiteit, natuurlijke geneeswijzen en het buitenzintuiglijke. Ben onder de indruk van je verhaal. Ik denk dat wij wel mensen kennen die jou (en de oud-bewoners) letterlijk en figuurlijk verder kunnen helpen. Misschien sta je daar open voor? Zo ja, dan schrijf ik er graag een verslag over voor ParaVisie. Laat maar weten of je dat wat lijkt. Dank! PS: je kunt me ook mailen op niels@paravisie.nl

Ingezonden: 11 Sep 2014 17:03
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 12
Dag Niels, Bedankt voor je reactie. Ik neem zeker contact met je op...

Ingezonden: 28 Okt 2015 08:08
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 39
Hoi jaynem88, ik lees dit bericht te laat of is er nog steeds activiteit? Ik weet hoe het is en voelt en tot voor kort heb ik er zelf nog last van ondervonden. Misschien kan ik helpen met dezelfde middelen, ik ben een sjamaan, spiritueel genezer en een spiritueel leraar en door meerderen geloofwaardig verklaard; mocht je me niet vertrouwen kan ik die referenties wel bemachtigen. Begrijp ik wil niet pochen, jou helpen staat hoger op mijn lijst nu

Pagina's: 1