Ingezonden: 21 Feb 2014 00:12 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Hallo,
Ik ben Ralph, 34 jaar em nieuw hier op het forum. Reden/oorzaak dat ik hier hulp zoek is het volgende:
Ongeveer 4,5 jaar geleden heb ik mijn zus (Ilja) verloren.
Ilja was 22 toen ze Hodgekin kreeg, ondanks de verre fase (veel uitzaaiing) heeft ze zich daar doorheen geknokt. Hier waren veel bestralingen en veel chemo voor nodig.
Vanaf dat moment is ze enorm gaan kwakkelen met haar gezondheid, ik denk dat ze wel een keer of 10 per jaar een virus, bacterie of ontsteking onder de leden had. M`n zus was een bikkel, alsof er niets aan de hand was... Zo kwam ze terug van vakantie met long-, longvlies-, hartvlies- en nog een of andere ontsteking, maar het ging goed hoor "alleen als ik heel diep zo doe (adem halen) dan doet het een beetje pijn.".
Afijn, ongeveer 9 jaar na de Hodgekin werd onze familie weer opgeschrikt, weer kanker, Non-Hodgekin dit maal. De kans dat je deze beiden soorten lympfenklierkanker krijgt is 1 op onberekenbaar...maar daar had ze niets aan, ze moest weer aan de bak. Gelukkig konden ze het af met alleen bestraling en ze kwam er weer doorheen.
Haar algemene gezondheid was daarna echter nog hetzelfde. Ook zag ik iets in haar ogen, zelfs als ze lachte...pijn...angst, maar onbespreekbaar.
Op haar 33e trouwde ze, met de vader van haar dochtertje van inmiddels 5 (nu 9).
De dag na de bruiloft stortte ze volledig in.
Pijn, pijn, pijn...En uit de mond van Ilja, dat is heftig...
Naar het ziekenhuis en na wat onderzoeken kregen we uitsluitsel; het was weer fout.
Slokdarmkanker, uitzaaiing nog onbekend...
Om te onderzoeken of er uitzaaiing was werd er een kijkoperatie gedaan onder volledige narcose.
De resultaten hiervan waren erg optimistisch, maar er kon niet behandelt worden. Ilja had namelijk nog een virus onder de leden, zo lang dat er was, was de behandeling onmogelijk.
Echter steeds wanneer ze maar een klein beetje antibiotica toegediend kreeg, lag de leverfunctie (na de narcose, maar ook na de vele chemo van vroeger en (wat achteraf dus bleek) de strip paracetamol die ze per dag slikte het laatste half jaar) volledig op z`n gat.
Uiteindelijk is de lever er helemaal mee opgehouden en niet lang daarna is ze overleden. Ze werd 33 jaar, liet haar dochtertje achter, haar man, mij...en mijn (en haar uiteraard) ontroostbare moeder.
Mijn moeder en mijn zus waren echt ontzettend close. Zo close dat er vaker 2 of 3 keer op een dag gebeld werd, dan 1 keer.
Mijn moeder is de reden dat ik dit forum bezoek.
Begrijpelijk kan m`n moeder het moeilijk loslaten. Ik denk dat er niks ergers bestaat dan je eigen kind te overleven.
Ze is nog steeds elke dag bang dat Ilja het niet heeft kunnen accepteren dat ze niet meer onder ons is.
Wanneer de buitenlamp aanspringt (als er een kat voorbij loopt o.i.d.), dan is het Ilja, als er een kaars flikkerd, is het Ilja, als er weet ik niet wat gebeurd, dan is het Ilja... Ze praat ook nog elke dag met haar.
Even tussendoor, mijn moeder heeft geen paranormale gaven, "praten" is dan ook puur vanaf mijn moeders kant. Ilja "antwoord" dan weer, door haar aanwezigheid te tonen via de buitenlamp, de flikkerende kaarsen, of het vogeltje dat wel heel dicht bij de keukendeur zit...
Ik vertel dit om een beeld te schetsen, voor mij is alles ok wat m`n moeder kan helpen.
Afijn, inmiddels heeft ze ook een bezoek gebracht aan enkele mediums. Als eerste is ze bij Peter geweest van het 6e zintuig. Ik heb de opnamen hiervan gehoord en dat was erg heftig/indrukwekkend.
De belangrijkste informatie voor m`n moeder was, dat het "oke" ging, Ilja was nog wel moe, maar ze had het goed. Ze was bij mijn opa en mijn vader (10 jaar terug overleden aan MS, op 54 jarige leeftijd).
Nu was ze vorige week donderdag voor de 2e keer, met een vriendin naar een paranormale avond in Culemborg geweest. Ook hier had het medium contact gehad met Ilja. Mijn moeder had er in eerste instantie een goed gevoel bij (tot verbazing van de vriendin die met haar mee was) en vertelde me dat ze erg veel aan die avonden had.
Nu heb ik vanavond bij haar gegeten en ze vertelde dat de avond eigenlijk helemaal niet goed was gegaan. De informatie was blijkbaar allemaal langs haar heen gegaan, maar drongen wel door toen ze het opgenomen audiobestand terugluisterde, dat haar gemaild was.
Ik heb het zelf nog niet geluisterd, dus weet niet hoeveel van m`n moeders angsten er "doorheen gemixt" zaten in hetgeen wat ze me vertelde. Volgens mijn moeder kwam Ilja al "huilend" door en zo ze o.a. gezegd hebben:
- dat ze het daar niet zo fijn had
- dat ze terug wilde
- dat het leven op aarde eeuwig zou moeten duren
- dat ze vaak alleen was
- veel verdriet had
- en het te lang duurde voor ze m`n moeder weer zou zien.
Dit groeit mij boven de pet, wat kan ik zeggen tegen een moeder die dit net "door heeft gekregen'?
Nogmaals, ik heb de opname zelf nog niet beluisterd en weet niet wat er daadwerkelijk echt gezegd is.
Wel weet ik dat die laatste zin, absoluut niks voor Ilja is om uit te spreken. Vrijwel ONMOGELIJK dat ze dat gezegd heeft.
Mogelijk is wel, dat dat (zo nu en dan, of in ieder geval op dat moment) een gedachte van m`n moeder is geweest, net als alle andere bevestigingen op haar angsten.
Zelf tob ik ook nog met de nodige emotie en het leven ansich, dit wil ik er zover mogelijk buiten houden. VAST staat dat ik mijn moeder dit niet kan laten dragen. De impact van de woorden van dit medium, moeten op de een of andere manier ongedaan gemaakt worden. Middels de waarheid, of middels een leugentje... mijn moeder is op het moment alle hoop kwijt (dat het "goed" gaat met haar dochter).
Om maar met de waarheid (en mogelijke verklaring, in mijn beleving) te beginnen:
Zou het misschien mogelijk kunnen zijn dat dit medium de signalen van mijn moeder zelf heeft opgepikt en gereflecteerd?
Of is er iemand die iets anders zinnigs/ hulpvols kan zeggen over het verhaal?
Alle hulp wordt erg op prijs gesteld, dat zullen jullie begrijpen.
Groeten,
Ralph
Ilja & Naomi 2008:
|
Ingezonden: 21 Feb 2014 06:13 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 39
|
Hoi Ralph,
Jeetje wat een verhaal zeg! het trok me des te meer aan omdat ik ook 33 ben, en weet hoe het is om je zo te voelen. wat ik persoonlijk denk of wat het eerst in me opkwam toen ik de foto zag was "karma". Of je hier wat aan hebt is iets wat ik niet weet, maar ik sta met raad en daad tot je beschikking; te meer omdat het me persoonlijk aantrekt. Ik hoop van je te horen; gr. dynamitedaan
|
Ingezonden: 21 Feb 2014 09:28 | |
Geregistreerd gebruiker
|
Inzendingen:
|
Ik heb niet heel je verhaal gelezen. Begrijp me niet verkeerd hierbij. Maar hoe meer info hoe minder ik kan oppikken.
Weet je, een paragnost/medium is een doorgeefluik. en moet goed leren te luisteren ernaar. maar soms komen er meerdere dingen tegelijk door, waardoor de info dus niet zuiver is. Dus het kan heel goed dat dat medium dingen heeft opgepikt die niet van je zus zijn.
Daarbij kan je bepaalde dingen gewoon niet zeggen, of anders formuleren. Maar ja, ondanks dat zijn ze nog wel gewoon mens.
En dan zijn er ook nog mediums die nog gewoon oplichters zijn en praten naar de mond van de mensen die tegenover hun zitten. En als je emotioneel gevoelig bent, ja lijkt het alsof diegene contact heeft, maar ondertussen rekenen ze zich rijk...
Nou ga ik even doemdenken op dit vlak. het kan zijn dat je moeder haar niet kan loslaten, waardoor Ilja indirect niet volledig tot rust kan komen boven.
Vertel je moeder dat ze tegen haar gewoon kan praten, Ilja hoort ieder woord. Ze is er fysiek niet, maar zal te zijner tijd af en toe dingen van zich laten horen/zien. Zoals een liedje die zij erg mooi vindt, een geur, een bloem. In de kleine dingen. En misschien zelfs wel in een droom.
Laat haar een foto van Ilja ergens neerzetten en er een kaarsje iedere avond bij aansteken. Dit is echt even belangrijk. Mogelijk heeft je moeder al een foto van haar ergens staan met een kaarsje erbij, maar dit stukje is belangrijk, voor hun beiden, voor rust.
De engelen zijn bij Ilja om haar te helpen, te herstellen van alles, maar ook bij je moeder en jou, om te helpen met de moeilijke momenten.
Ik kan je namelijk wel vertellen dat het goed met haar gaat, maar dat ze verdriet heeft om de mensen die verdriet om haar heengaan hebben. Dat treft haar zwaar. Ze is nooit weg, maar in jullie hart. En daarnaast staat ze ook vaak naast jullie om jullie te helpen. Een aanraking op de schouder, een zachte wind die langs je wang strijkt.
Ze heeft het moeilijk gehad, ze heeft dingen niet uit gesproken, omdat ze hoopte dat dit een boze droom was. Maar in haar hart wist ze beter, en heeft ze veel gehuild.
Ze had het ook graag anders gezien, maar ze heeft geleefd uit haar hart. Iedere glimlach was oprecht, ieder woord was naar een ander oprecht.
|
Ingezonden: 21 Feb 2014 13:00 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 1657
|
Ik sluit me volledig bij roos aan. Tevens heb ik het ook niet zo op betaalde mediums die over het algemeen aan cold reading doen.
(Cold reading heeft niets met het praten met overledenen te maken maar is gewoon raden wat de ander wilt horen aan de hand van statistieken, internet en psychologie)
Nu ben ik zelf niet sterk in het praten met overledenen, maar kan m'n verloofde (Nyjama) vragen of zij het wilt doen. Roos is er ook goed in dus ik durf niet te zeggen of er veel anders uit komt.
|
Ingezonden: 21 Feb 2014 13:02 | |
Geregistreerd gebruiker
|
Inzendingen:
|
dank je wel Psylor
Zelf vind ik dat ik nog maar net om de hoek hierbij kom kijken hoor. Wil graag meer. Maar ja soms is het er niet.
Maar je moeder zal zelf aan de slag moeten met haar emoties, dat zal meer rust gaan geven.
|
Ingezonden: 21 Feb 2014 14:49 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Dank voor jullie reakties!!!
Mijn moeder liet me gister weten dat ze eigenlijk nooit meer wat te maken wilde hebben met dit soort readings. Daarom beangstigde het mij ook. Dan was dit de laatste informatie van Ilja geweest, waar ze mee verder moet...
Ik weet niet wat wijsheid is:
- "zorgen" dat m`n moeder nog een "goede" reading krijgt, waarmee ze misschien wat los kan laten.
- Deze "nare" reading "gebruiken" om op haar over te brengen dat ze echt wat acceptatie moet zien te vinden en los moet proberen te gaan laten. Omdat dat hetgene is wat Ilja nog zo "claimt" en verdrietig maakt.
- haar duidelijk proberen te maken dat dit medium waarschijnlijk haar eigen signalen heeft gereflecteerd.
- een combinatie van bovenstaande
- of iets anders...
Het is alleen zo`n onmogelijk teer onderwerp... Ik heb m`n moeder huilend horen uitten dat ze haar baarmoeder in 2-en voelde scheuren, nadat Ilja overleden was.
Ik heb niet het "recht" of kunde om haar te vertellen hoe ze met de emoties om moet gaan...of iets los moet laten.
Ook zit er bij m`n moeder erg veel schuldgevoel tegenover Ilja.
Ilja`s man was binnen 6 maanden alweer verder met een nieuwe vriendin, mijn moeder heeft dat direct omarmt en "aanvaard", terwijl ik het gevoel heb dat ze daar nog helemaal niet klaar voor was. De steen lag nog niet op het graf...
En een groot deel heeft hiermee te maken:
Quote: Ze heeft het moeilijk gehad, ze heeft dingen niet uit gesproken, omdat ze hoopte dat dit een boze droom was. Maar in haar hart wist ze beter, en heeft ze veel gehuild.
Ze had het ook graag anders gezien, maar ze heeft geleefd uit haar hart.
Hierin speel ik dan weer een grote rol...
Misschien kan iemand daar ook iets over zeggen? Ik zou (voor mezelf dan toch) ook graag willen weten hoe mijn zus tegenover mij staat m.b.t. de quote.
Nogmaals dank voor de info.
Oja, m`n moeder zegt verder dat ze Ilja`s gezicht niet meer voor de geest kan halen, wanneer ze haar ogen sluit. Ze heeft letterlijk haar huis VOL hangen met tientallen foto`s, kalenders en een schilderij van Ilja. Ik vermoed dat ze daar al wel dagelijks een kaarsje bij brand, maar dit moet ik navragen.
Verder gaat ze nog meestal 2x per week naar het graf. (toen ze op vakantie ging, heb ik dat van haar overgenomen. Ze zat er ontzettend mee dat ze toen 2 weken niet naar Ilja`s graf kon...).
Verder haalt m`n moeder erg veel kracht uit haar kleindochter, ze ziet er voortdurend Ilja in terug...
Gr. Ralph
|
Ingezonden: 21 Feb 2014 15:16 | |
Geregistreerd gebruiker
|
Inzendingen:
|
Hoe goed je bedoelingen ook zijn, maar jouw moeder zal dit zelf moeten doen, ze zal zelf haar los moeten laten in haar tempo.
Jij kan niet meer doen dan haar steun zijn, en klaar staan voor het moment dat je moeder het echt los laat.
En zo te lezen is jouw moeder daar nog helemaal niet klaar voor.
Als jij haar indirect wil helpen, kan je er juist voor zorgen dat de band tussen jullie slechter gaat worden.
Ik kan je aanbieden, mits wel met goedkeuren, dat ik de foto van je moeder eens probeer te lezen.
Eventueel een foto van Ilja alleen erbij.
Ik beloof niks.
|
Ingezonden: 21 Feb 2014 15:27 | |
Geregistreerd gebruiker
|
Inzendingen:
|
En dan nog kan het zijn dat je moeder andere paragnosten gaat opzoeken, op zoek naar een antwoord dat in haar hart ligt....
Het is gewoon moeilijk om een kind te verliezen dat zo'n strijd heeft gestreden.
Je zus is altijd om jullie heen in alles wat jullie doen...
|
Ingezonden: 21 Feb 2014 17:50 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 39
|
Beste Ralph,
Wat ik je over karma uit kan leggen is wat ik van mijn "leraren" heb geleerd. Ik wil dit best met je delen, maar of je het wil of kan aanvaarden weet ik niet. Ik vraag je dus eerst om na te denken of je het wel wil weten; ik kan je alleen de waarheid vertellen.
M.v.g. Daan
|
Ingezonden: 22 Feb 2014 18:57 | |
de witte duif
|
|
Ralphie
wil je eens aan je moeder vragen of je moeder uit een soort straf ook een foto heeft weg gehaald uit de kamer.
Als dat zo is dan mag je haar dit vertellen dat je dat gehoord hebt van iemand misschien dat ze dan wel naar een ander iemand wil luisteren.
Volgens mij heeft ze van dat medium ook iets weg moeten halen uit de kamer ik denk een foto.
Ik wil hiermee het vertrouwen van je moeder winnen.
gr medium de witte duif.
|
Ingezonden: 23 Feb 2014 01:28 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Hallo,
weerom dank voor de reakties.
ik kreeg m'n gedachten vandaag niet goed op papier, kom er later op terug...
grtz.
|
Ingezonden: 23 Feb 2014 13:30 | |
Geregistreerd gebruiker
|
Inzendingen:
|
Neem je tijd, ook jij mag in liefde loslaten...
|
Ingezonden: 22 Mrt 2014 16:35 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Hallo,
Sorry dat mijn reactie lang op zich liet wachten, was even terecht gekomen in de afsluiting van een relatie...
@witte duif: ik heb het aan mn moeder gevraagd, maar ze kon het eigenlijk nergens mee plaatsen...
@Roosmarie (e.a.):
Ik weet dat mn moeder de acceptatie zelf moet doen. Maar het antwoord in haar hart (acceptatie) wordt constant vertroebeld door angst. Angst dat Ilja niet goed terecht is gekomen, het hier op aarde beter had etc.
Al de zaken waar ze bang voor was, waren nu bevestigd door die paragnost. In mijn beleving was de weg naar acceptatie (voor zover al mogelijk bij verlies van een kind) nu helemaaaal al geblokkeerd. In mijn moeders beleving was haar grote angst nu realiteit geworden toch? Want Ilja had het "gezegd".
Mijn moeder zou hierop alleen maar meer vastklampen aan Ilja, omdat ze op haar manier het Ilja toch nog naar de zin zou willen maken... (ik ken mn moeder goed genoeg om te weten dat dit op een manier zou gebeuren, waarin ze vooral zou laten zien hoe erg ze het vind dat Ilja er niet meer is...)
Enige oplossing, om die weg weer vrij te maken, zodat m`n moeder zelf weer kon werken aan "losser laten", was volgens mij: de woorden van die paragnost "ongedaan maken".
Heb een gesprek met haar gehad erover en gevraagd of het misschien mogelijk was dat ze ZELF die signalen had uitgezonden. En dat die opgepikt werden door de paragnost. Heb daarbij gezegd dat zoals we Ilja kennen, al die nare dingen eigenlijk onmogelijk uit Ilja`s mond hebben kunnen komen. Tot aan haar dood heeft ze namelijk al haar dierbaren willen beschermen en net gedaan of er niets aan de hand was...
Dat gesprek heeft m`n moeder in ieder geval weer op het juiste spoor gezet en daar ben ik blij om. Ze was het met me eens dat Ilja dat nooit gezegd zou hebben...zelfs niet als het zo zou zijn.
Hierna heb ik nog aangehaald wat hier in het topic ook naar voren werd gebracht, dat de manier waarop ze nog steeds aan Ilja hangt (beetje claimend), Ilja ook niet zal helpen om rust te vinden. En dat ze van het verdriet van m`n moeder inderdaad zelf ook nog veel verdriet heeft.
Dit vond ik persoonlijk het allermoeilijkst om te zeggen...
Hoop dat ik het hiermee in ieder geval op de best mogelijke manier heb "opgelost".
Dank voor jullie steun!
@DynamiteDaan:
Ik hou het Karma even in gedachten, misschien kom ik er nog op terug bij je. Zou namelijk graag wel eens willen weten of er een verschil zit tussen hoe ik denk dat Karma zou horen te werken, en hoe het daadwerkelijk werkt.
Ik heb nog wel wat vragen aan "Karma" namelijk...
Mvg. Ralph
|
Ingezonden: 22 Mrt 2014 16:43 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
@Roosmarie:
Quote: Als jij haar indirect wil helpen, kan je er juist voor zorgen dat de band tussen jullie slechter gaat worden.
Hiermee bedoel je dat ze dan achter mij aan zal komen? (b.w.v.s.)
De band tussen mij en m`n moeder is al enorm verslechterd sinds de dood van Ilja.
Moeilijke situatie om uit te leggen, wat ook een ERG lang verhaal zou worden.
Maar ben bang dat dat niet echt "helpt"...
|
Ingezonden: 25 Mrt 2014 19:56 | |
Geregistreerd gebruiker
|
Inzendingen:
|
Nee...
De band tussen jou en je moeder. Zij zal op haar manier Ilja een plekje moeten geven. Maar als een ander haar "dwingt", kan dat juist afstoten en zij er nog krampachtiger aan vasthoudt.
|
Ingezonden: 26 Mrt 2014 09:44 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Ok, dank... weet niet wat dat met mijn band met m`n moeder te maken heeft, maar dat is ok.
|
Ingezonden: 05 Mei 2015 14:10 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 4
|
Iedereen rouwt anders je kan je moeder niet dwingen om los te laten
En ben van mening dat ze dat niet wil
En weet ook dat niet elk medium zo is
|
|