»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Ingezonden:  20 Jun 2010 16:27
Hallo,

Ik heb een vraag waar ik al best lang mee zit, maar ik durf er niks mee te doen..Ik zit er wel mee en het beheerst een groot deel van mijn leven.
Zou iemand antwoord op mijn vraag kunnen geven?

Het zit zo:
Ik ben altijd heel erg bang om overleden mensen te zien. Ik heb er soms zelf slapeloze nachten van. Het gekke is dat ik dan ook precies weet voor WIE ik dan bang ben. Mijn opa is ong 2 jaar geleden overleden en ik durf bijna te zweren dat hij vaak in mijn kamer staat. Alsof ik het kan voelen, ik kan ook altijd precies de plek aanwijzen waar hij dan zou moeten staan. Hij komt ook vaak in mijn droom, dan schreeuw ik dat hij weg moet gaan omdat ik ontzettend bang ben. Ik ben bang om hem te zien.
Gekke is dat ik heel vaak het idee heb dat er iemand is (in andere huizen bijvoorbeeld) en ik kan ook altijd aanwijzen waar ik iets voel of waar ik denk dat er iets is.
Waar ik mee zit, hoe weet ik of dit echt is? Misschien maak ik mezelf alleen maar gek? Wat moet ik er mee? Laten overledenen zich zien als je bang bent?

Hoop dat iemand me kan helpen...
Ingezonden:  20 Jun 2010 19:22
Hey zeepaard,

ik herken me een beetje in wat je heb verteld. Ik heb ook een keer gedroomd dat mn oma bij me was ( die kort daarvoor was overleden ), al was ik niet bang. Het was een afscheid. En ook ik 'voel' of 'weet' heel vaak dat er iets is, en dan kan ik ook altijd precies aanwijzen waar ik dat heb. Er zijn een paar dingen bij gekomen. Ik heb namelijk al een aantal keren ook iets gezien en gehoord. Ook ik weet niet zeker of deze dingen echt zijn. ( Niet omdat ik niet hierin geloof, maar ik geloof niet dat ik speciaal ben. =S )Ik weet wel dat deze dingen bestaan door een ( helaas nare ) ervaring die ik hiermee heb gehad. ( Maar ik ben niet bang hierdoor. )

Maar zeepaard, waarom ben je eigenlijk bang om je opa te zien?

Groetjes,
Char
Ingezonden:  21 Jun 2010 06:26
Hoi Char,

Ehm, waarom ik bang ben.. tja, dat weet ik niet. Ik kan me alleen herinneren dat ik van kleins af aan al ENORM bang ben geweest voor geesten. Toen ik een jaar of 5 was, dufde ik ook nooit in mijn kamer te slapen, dat was altijd grote angst. Ik werd er soms zelfs echt ziek van. Later bleek ook dat er 2 mensen overleden waren in dat huis en er nog steeds waren.
Ik vind het denk ik gewoon eng, om iemand te zien die niet meer in de mensenwereld is. Ik zou echt enorm schrikken. Angst voor onwetendheid misschien?
En inderdaag, zoals je zegt, ik weet niet of het bij mij kan 'dat ik spelciaal ben'.
Ingezonden:  21 Jun 2010 08:25
zeepaard, je hoeft niet bang te zijn een vraagje was je bang van je opa toen hij leefde ? ik kan hier al zo op antwoorden dat jij zijn lieveling was endat hij je heelgraag zag daarom is hij nu bij je laat hem dan ook toe om je dit te vertellen en wees niet bang hij beschermt je zal je niet kwaad doen .disneyfreak.
Ingezonden:  21 Jun 2010 15:26
Hey zeepaard,

Het lijkt mij dat je bang bent voor het onbekende. Hier hoef je niet bang voor te zijn, voorzichtigheid is al genoeg. Probeer eens, als je weer droomt over je opa, niet tegen hem te schreeuwen maar te vragen waarom hij hier is. Hoogst waarschijnlijk zal hij je geen kwaad doen. Ik begrijp dat je het erg eng vind, maar soms moet je gewoon je angst onder ogen zien. ( En ik weet hoe moeilijk het is om je angst onder ogen te zien. )

Groetjes,
Char
Ingezonden:  23 Jun 2010 14:55
Zeepaard

Heb geen schuld gevoel naar je opa toe in de zin van was ik maar vaker bij hem geweest had ik maar geen leugentjes om best wil tegen hem verteld etc.
kijk een ieder heeft dat weleens gehad het zij op latere of op jongere leeftijd.
Leg je er ook bij neer dat evt een belofte die je hem gemaakt hebt niet na bent kunnen komen.

Maar vooral kijk hoe jullie verhouding in het aardse ook was dit geldt niet voor generzijde.
Daar leeft men anders met elkaar.( ik zeg leeft omdat ik vind dat men er leeft dit zijn mijn woorden)

Dus sluit het af en laat het niet je leven beheersen dat heeft lang genoeg geduurt.

sterkte.